Tekstil, elyafın elde edilmesinden, tüketicinin istediği özelliklere sahip bir materyal elde edilmesine kadar geçirdiği aşamaların tümüdür.
Elyaf, Lif kelimesinin çoğulu olup, gerilebilme ve kopma mukavemeti ile bükülebilme, birbiri üzerine yapışabilme yeteneği olan ve boyu enine göre çok daha uzun olan renkli ve renksiz lif topluluğuna denir.
Madeni kaynaklardan elde edilen doğal elyaflar ve kimyevi yöntemlerle elde edilen elyaflar vardır. Pamuk, Keten, Rami, Manila, Alfa, Sisal gibi bitkilerden, Yün, Deve Tüyü, Kaşmir, Lama, Angora, Tavşan Tüyü, İpek gibi hayvansal kaynaklılardan, Asbest ise madeni kaynaklı doğal elyaflardandır.
Yapay elyaflar yan sentetik ve sentetik elyaf olmak üzere iki çeşittir.
Elyaflar uzunluklarına göre ikiye ayrılır;
Kesikli (Stapel) Elyaf: Uzunlukları yaklaşık 1 cm kadardır. Pamuk ve yün bu tipte elyaflardır.
Kesiksiz (Kontinü) Elyaf: kesiksiz elyafların uzunluğu çok fazladır. İpek ve bazı kimyevi elyaflar bu gruba girer.
Elyafın kalitesini etkileyen uzunluk dışındaki diğer özellikler; parlaklık, incelik, mukavemet, esneklik, ısı iletkenliği, nem çekme özelliği, su çekme özelliği, küflenme, ısı etkisi, boyanma yatkınlığı ve eğirme kabiliyetidir.
Uzun elyaf kullanılarak istenilen parlaklıkta, istenilen dokuma yapılabilecek çeşitli kimyevi elyaflar üretilebilir.
İnce elyaflardan yapılan dokumalar daha dikişe yatkın ve yumuşaktır ve ısı izolasyonu daha iyidir.
Elyaf, başta tekstil sanayi olmak üzere birçok sanayi dalında hammadde olarak kullanılmaktadır.